شنبه 06 خرداد 1402
|مطالعه 2 دقیقه
|278 بازدید
دو نرخ ارز متفاوت در بورس کالا برای تعیین قیمت پایه محصولات فولادی و پتروشیمی وجود دارد که این موضوع منجر به تعارض هایی در مورد بازگشت ارز صادراتی شده است.
بانک مرکزی به عنوان مرجع سیاست گذاری های مالی و پولی، هر 6 ماه یک بار نرخ تسعیر ارز را اعلام می کند. همه شرکت هایی که تمام یا بخشی از مبادلات مالی خود را با ارز خارجی انجام می دهند، مخاطب بانک مرکزی هستند.
شرکت ها به کمک تسعیر ارز می توانند میزان فروش و سود واقعی خود را شناسایی کنند. شرکت های پذیرفته شده در بورس عمدتاً به دنبال نرخ بالاتر تسعیر ارز هستند تا بدهی های ریالی خود را با کمترین هزینه دلاری پرداخت کنند. هر دوی این اتفاقات می تواند صورت ها و عملکرد مالی شرکت ها را دچار تغییر کند. در صورتی که بانک مرکزی نرخ تسعیر ارز را به نرخ آزاد نزدیک کند، سود بیشتری نصیب شرکت های دولتی و خصوصی می شود.
در سازوکار بورس کالا برای عرضه محصولات پتروشیمی و فولادی از دو نرخ تسعیر ارز متفاوت استفاده می شود. درخصوص آخرین نرخ تسعیر اعلام شده توسط بانک مرکزی، نرخ تسعیر ارز برای تعیین قیمت پایه محصولات پتروشیمی معادل دلار 28.500 تومانی اعلام گردید. بر این اساس بعد از رقابت قیمتی محصولات مختلف پتروشیمی، قیمت نهایی تعیین شد.
این در حالی است که در خصوص محصولات فلزی، نرخ تسعیر دلار برای تعیین قیمت پایه بر اساس دلار بازار مبادله است. بر این اساس بعد از تعیین قیمت پایه بر اساس دلار 36.500 تومانی قیمت نهایی محصولات فولادی و... تعیین می شود.
به این ترتیب دو نرخ ارز متفاوت در بورس کالا برای تعیین قیمت پایه محصولات فولادی و پتروشیمی وجود دارد که این موضوع منجر به تعارض هایی در مورد بازگشت ارز صادراتی شده است.